Instrumenty polityki bilansowej

Instrumenty polityki bilansowej

W rezultacie nowelizacji ustawy o rachunkowości zostało do niej wprowadzone nowe pojęcie „zasady (polityki) rachunkowości”. Art. 3 ust. 1 pkt 11 ustawy o rachunkowości stanowi, iż przez przyjęte przez jednostkę zasady (politykę) rachunkowości rozumie się wybrane i stosowane przez jednostkę, odpowiednie do jej działalności rozwiązania dopuszczone przepisami ustawy i zapewniające wymaganą jakość sprawozdań finansowych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o rachunkowości przyjęte zasady (politykę) rachunkowości należy stosować w sposób ciągły, dokonując w kolejnych latach obrotowych jednakowego grupowania operacji gospodarczych, wyceny aktywów i pasywów, w tym także dokonywania odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, ustalania wyniku finansowego i sporządzania sprawozdań finansowych tak, aby za kolejne lata informacje z nich wynikające były porównywalne.

Przytoczone przepisy dość ogólnie określają cel i sposób dokonywania wyboru oraz stosowania rozwiązań rachunkowości adekwatnych do sytuacji jednostek gospodarczych. . Z myślą o jego przybliżeniu w artykule tym scharakteryzowano instrumenty, za pomocą których można realizować tę politykę. Przed tym jednak, na podstawie spotykanych w literaturze przedmiotu definicji tego pojęcia, należy przedstawić jej istotę.