Wnioski dowodowe w postępowaniu podatkowym

Wnioski dowodowe w postępowaniu podatkowym

Prawo strony do składania wniosków dowodowych w trakcie postępowania podatkowego wynika z art. 188 Ordynacji podatkowej. Już na wstępie trzeba jednak podkreślić, że prawo to może być również realizowane w trakcie kontroli podatkowej (art. 292 Ordynacji), co więcej – wydaje się, że zwłaszcza wtedy (kiedy mamy status kontrolowanych) wykorzystanie prawa do inicjatywy dowodowej może okazać się szczególnie przydatne.

Prawo do składania wniosków dowodowych w toku postępowania oznacza, że strona może nie tylko brać udział w czynnościach inicjowanych przez pracowników organu podatkowego (kontrolujących), ale sama może wpływać na charakter tych czynności.

Problem środków dowodowych został w Ordynacji potraktowany w sposób szeroki – wskazuje na to art. 180 § 1, który stwierdza, że: Rozpatrując więc uprawnienia strony postępowania z tego punktu widzenia, będzie ona mogła postulować przeprowadzenie wszelkich dowodów, w szczególności zaś przedkładać dokumenty, wnioskować o przesłuchanie świadków, zasięgnięcie opinii biegłych czy przeprowadzenie oględzin (art. 180 § 1 zd. 2 Ordynacji). Podstawową przesłanką, od której jest uzależniona skuteczność takiego żądania i która może ograniczyć go przedmiotowo, jest to, że okoliczność, która ma zostać udowodniona, musi mieć znaczenie dla sprawy (art. 188 Ordynacji). Samo wewnętrzne przekonanie strony o tym jest niewystarczające, gdyż ostateczna ocena przydatności danego dowodu jest pozostawiona ocenie organu podatkowego.