Porada
Jak wydawać pracownikom polecenia służbowe
Obowiązkiem pracownika jest, co do zasady, wykonywanie poleceń pracodawcy. Pracownik nie ma jednak obowiązku wykonywania poleceń w sposób bezkrytyczny. W praktyce mogą bowiem wystąpić sytuacje, w których pracownik może, a nawet powinien odmówić wykonania polecenia pracodawcy.
Każda forma stosunku pracy charakteryzuje się mniejszym lub większym zakresem podporządkowania pracownika pracodawcy. Mimo że pracownik ma prawo krytycznie podchodzić do poleceń wydawanych przez pracodawcę, to nie jest to wyłączna przyczyna zwalniająca zatrudnionego z obowiązku ich wykonania. Odmowa wykonania polecenia służbowego nieuzasadniona obiektywnymi okolicznościami może w praktyce skutkować nałożeniem na pracownika kary porządkowej, a także doprowadzić do rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia.
Stosunek pracy jako źródło polecenia służbowego
Obowiązkiem pracownika jest wykonywanie pracy określonego rodzaju pod kierownictwem pracodawcy. Przejawem kierowniczej roli pracodawcy jest możliwość wydawania wiążących poleceń, stanowiących konkretyzację treści stosunku pracy. Konsekwencją zasady podporządkowania jest art. 100 Kodeksu pracy (dalej k.p.), zgodnie z którym pracownik jest zobowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
Umowa o pracę i zakres czynności
Co do zasady, jednym z warunków legalności poleceń wydawanych przez pracodawcę jest to, aby nie pozostawały one w sprzeczności z umową o pracę. Jednym z obowiązkowych elementów umowy o pracę jest określenie rodzaju pracy, jaką pracownik ma wykonywać. Strony umowy o pracę mogą określić obowiązki pracownika w sposób wąski lub szeroki. Im bardziej szczegółowe będą zapisy konkretyzujące zatrudnienie na danym stanowisku pracy, tym pracodawca będzie miał mniejszą swobodę w kształtowaniu poleceń.
