Jaki wpływ na prawo i wysokość trzynastki ma nieobecność pracownika
Prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego przysługuje pracownikom jednostek sfery budżetowej za efektywnie przepracowany rok u danego pracodawcy. Jeżeli pracownik nie przepracował całego roku, nabywa prawo do trzynastki w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego. Warunkiem jest jednak, aby pracownik przepracował co najmniej 6 miesięcy. Niektóre okresy nie są traktowane jako przepracowane. Zalicza się do nich m.in. chorobę pracownika, urlop szkoleniowy czy urlop bezpłatny.
Nabycie prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego - trzynastki, uzależnione jest od faktycznie przepracowanego przez pracownika okresu w ciągu całego roku kalendarzowego. Gwarancją otrzymania trzynastki w pełnej wysokości jest efektywne przepracowanie u pracodawcy całego roku kalendarzowego. Przepracowanie oznacza faktyczne wykonywanie pracy, a nie jedynie pozostawanie w stosunku pracy (uchwała SN z 25 lipca 2003 r., III PZP 7/2003 r., OSNP 2004/2/26; wyrok SN z 18 października 2011 r., I PK 263/10).
Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego (365 dni), nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.
Naliczając uprawnienia do trzynastki w określonej wysokości, należy pamiętać, że miesiąc liczy 30 dni, a rok 365 dni.
POTRZEBUJESZ POMOCY?