Artykuł
Czy różnicowanie wynagrodzeń pracowników w wyniku reorganizacji świadczy o dyskryminacji
Dyskryminacja płacowa i nierówne traktowanie w zatrudnieniu nie występuje, jeśli sytuacja prawna i faktyczna pracowników jest różna i uzasadnia to przyznanie pracownikom wynagrodzeń w różnej wysokości (wyrok Sądu Najwyższego z 16 czerwca 2016 r., III PK 107/15).
Pracownica była zatrudniona w urzędzie skarbowym od 1994 r. - najpierw na umowę o pracę, potem jako urzędnik mianowany. W 2003 r. objęła stanowisko kierownika działu podatków pośrednich. W 2006 r. wskutek reorganizacji w urzędzie pracownicę przeniesiono na stanowisko starszego komisarza skarbowego w dziale kontroli podatkowej. Zachowała ona prawo do dotychczasowego wynagrodzenia przez okres 6 miesięcy. Jako przyczynę zmiany stanowiska wskazano likwidację działu, którym pracownica kierowała (art. 10 ust. 1a ustawy o pracownikach urzędów państwowych). W wyniku reorganizacji także inni kierownicy działów stracili dotychczasowe stanowiska. Wśród nich było dwóch mężczyzn, młodszych od pracownicy. Przy czym mężczyźni wprawdzie także objęli stanowiska starszych komisarzy skarbowych, ale zachowali wynagrodzenie, jakie wcześniej otrzymywali jako kierownicy działów. Jednak podstawą zmian ich warunków zatrudnienia było przeniesienie ze względu na szczególne potrzeby urzędu (art. 10 ust. 1b ustawy o pracownikach urzędów państwowych). Zastosowanie różnych podstaw prawnych uzasadnione było tym, że dział, którym kierowała kobieta uległ likwidacji, zaś jednostki organizacyjne kierowane przez mężczyzn nie zostały zlikwidowane.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right