Prawo do urlopu wychowawczego

Prawo do urlopu wychowawczego ma pracownik, czyli osoba pozostająca w stosunku pracy. Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę (art. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - j.t. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94; ost. zm. DzU z 2013 r. poz. 1028, dalej: k.p.). Prawa do tego urlopu nie mają natomiast osoby niebędące pracownikami, ale wykonujące pracę na innych podstawach prawnych, np. zleceniobiorcy, osoby wykonujące pracę na podstawie umowy o dzieło oraz osoby prowadzące własną działalność gospodarczą.

Prawo do urlopu wychowawczego ma pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, tj. taki, który wcześniej pozostawał w stosunku pracy co najmniej przez taki okres. Nie chodzi tu o staż pracy u pracodawcy, który ma udzielić tego urlopu. Do 6-miesięcznego okresu zatrudnienia wlicza się bowiem wszystkie poprzednie okresy zatrudnienia (art. 186 § 1 k.p.). Nie ma przy tym znaczenia, w jakim wymiarze czasu pracy pracownik świadczył pracę, a także, w jaki sposób i kiedy ustał stosunek pracy.