Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków dla przedsiębiorców

Zmiana przepisów dotyczących ustalania podstawy wymiaru zasiłku dla osób prowadzących działalność gospodarczą jest następstwem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 24 maja 2012 r. (sygn. akt P 12/10), w którym uznano, że zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłku dla przedsiębiorców (którzy przed upływem pierwszego miesiąca ubezpieczenia stali się niezdolni do pracy) są niezgodne z Konstytucją.

Nowe zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłku mają zastosowanie do przedsiębiorców, których:

● niezdolność do pracy uprawniająca do zasiłku powstała po 30 listopada 2013 r.,

● niezdolność do pracy powstała przed 1 grudnia 2013 r., lecz prawo do zasiłku powstało po 30 listopada 2013 r., np. gdy ubezpieczony nie ma prawa do zasiłku chorobowego za część niezdolności do pracy przypadającej w czasie okresu wyczekiwania na prawo do zasiłku.

Brak wcześniejszego okresu ubezpieczenia

Jeżeli przedsiębiorca (osoba prowadząca pozarolniczą działalność lub osoba z nią współpracująca) stanie się niezdolny do pracy przed upływem pierwszego kalendarzowego miesiąca ubezpieczenia, a ubezpieczony w okresie nie dłuższym niż 30 dni nie posiada ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, podstawę wymiaru zasiłku stanowi najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku (po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% podstawy wymiaru składki na to ubezpieczenie). Dotychczas podstawą wymiaru zasiłku chorobowego była zadeklarowana kwota stanowiąca podstawę wymiaru składek zmniejszona proporcjonalnie do przepracowanych dni miesiąca.