Porada
Jak rozliczyć świadczenie przyznane praktykantowi
Praktyka absolwencka może odbywać się odpłatnie lub nieodpłatnie. Podmioty przyjmujące na praktyki często jednak oferują takim osobom świadczenia niepieniężne. Powstaje wówczas wątpliwość, czy przekazanie takiego świadczenia jest zgodne z przepisami i jak wpływa na obowiązki podatkowe stron umowy o praktyki.
Osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej może przyjmować na praktykę osobę, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30. roku życia.
W przypadku praktyki odbywanej odpłatnie umowa powinna określać wysokość należnego z tego tytułu świadczenia. Wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (tj. 3200 zł w 2013 r.).
Wynagrodzenie dla absolwenta ma charakter świadczenia pieniężnego i ustawodawca nie przewidział sytuacji, kiedy taka osoba otrzymuje wynagrodzenie w innej postaci.
Wynagrodzenie z umowy absolwenckiej
Przy kwalifikacji zarówno wynagrodzeń, jak i innych świadczeń wypłacanych absolwentowi w związku z odbytą praktyką należności tych nie należy kwalifikować jako świadczeń pracowniczych. Absolwent odbywający praktykę nie ma statusu pracownika. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 września 2010 r. (IPPB2/415-594/10-4/AK) przyjął, że umowa o praktykę absolwencką nie ma charakteru umowy o pracę, została bowiem skonstruowana jako szczególny typ umowy cywilnoprawnej zawieranej między absolwentem a podmiotem przyjmującym na praktykę. Do praktyki absolwenckiej nie mają zastosowania przepisy prawa pracy (z wyjątkami dotyczącymi np. przepisów o bhp).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right