UPRAWNIENIA SOCJALNE PRACOWNIKÓW MIGRUJĄCYCH
Pracownik nie może ponosić negatywnych konsekwencji przemieszczania się po obszarze UE. Prawo wspólnotowe zapewnia mu korzystanie z takich samych przywilejów socjalnych i podatkowych, z których korzystają pracownicy krajowi.
Prawo unijne ustanawia i gwarantuje realizację swobody przepływu pracowników wewnątrz UE. Oznacza ona zniesienie wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową między pracownikami państw członkowskich w zakresie zatrudnienia, wynagradzania i innych warunków pracy (art. 45 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwanego dalej TFUE).
Pracownik migrujący ma prawo do takich samych przywilejów socjalnych i podatkowych jak pracownicy krajowi (art. 7 ust. 2 rozporządzenia PE i Rady (UE) nr 492/2011 z 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii). Do 16 czerwca 2011 r. podobnie przewidywał art. 7 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 1612/68 z 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty.