KODEKS PRACY. KOMENTARZ DLA PRAKTYKÓW

Waldemar Gujski, Magdalena Przybysz

Gujski Zdebiak Kancelaria Adwokacko-Radcowska

Art. 46. (skreślony)

Art. 47. Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc. Jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39, albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy; dotyczy to także przypadku, gdy rozwiązano umowę o pracę z pracownikiem - ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego albo gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego.

1. W sytuacji kiedy pracownik odwołał się do sądu pracy od wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, może on dochodzić (po upływie okresu wypowiedzenia) przywrócenia do pracy na poprzednie warunki pracy i płacy oraz wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Wysokość wynagrodzenia jest uregulowana w przepisie art. 47 k.p. i jest ona limitowana. Oznacza to, że (poza przypadkami osób szczególnie chronionych m.in. z uwagi na wiek przedemerytalny czy urlop macierzyński) niezależnie od tego, ile czasu trwa sprawa przed sądem, to pracownik ją wygrywający nie otrzyma wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy.

Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługuje dopiero w razie przywrócenia do pracy (art. 45 § 1 k.p.) i podjęcia pracy na warunkach określonych w art. 48 k.p. Tym samym klauzulę wykonalności w części dotyczącej wynagrodzenia nadaje się orzeczeniom przywracającym pracowników do pracy dopiero po stwierdzeniu, że pracownik podjął pracę (art. 786 § 2 k.p.c.).

 Pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas po ustaniu stosunku pracy, jeżeli podejmie pracę w wyniku przywrócenia do pracy. Za datę powstania zobowiązań związanych z przywróceniem pracownika do pracy należy przyjąć datę uprawomocnienia się wyroku (wyrok SN z 26 sierpnia 1999 r., I PKN 226/99, Prawo Pracy 2000/3/33).