PRACODAWCA W OBLICZU KRYZYSU GOSPODARCZEGO

Joanna Skrobisz

Beata Kaczmarek

WSTĘP

Kryzys gospodarczy, który dotknął kraje wysoko rozwinięte, jest też odczuwalny w Polsce. Pracodawcy zostali zmuszeni do ograniczania lub obniżania kosztów swojej działalności. Najprostszą metodą jest zwolnienie określonej grupy pracowników, a pozostałym obniżenie wynagrodzenia.

Aby ograniczyć rozmiar zwolnień oraz zabezpieczyć interesy zwalnianych pracowników, ustawodawca nałożył na pracodawcę wiele obowiązków zarówno organizacyjnych, jak i finansowych, które zostały uregulowane przepisami ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.) zwanej dalej ustawą o zwolnieniach grupowych.

SPOSOBY NA PRZETRWANIE KRYZYSU

Decyzja o zwolnieniu wszystkich pracowników jest bezwzględnie konieczna, gdy pracodawca wyrokiem sądu kończy swoją działalność bądź sam zadecyduje o jej zakończeniu.

Natomiast gdy pracodawca znajdzie się w trudnej sytuacji gospodarczej, która nie powoduje jednak konieczności zakończenia jego działalności, powinien rozważyć możliwość podjęcia innych działań pozwalających na przetrwanie kryzysu niż zwalnianie pracowników.

Chodzi tu w szczególności o regulaminy, statuty, układy zbiorowe pracy i porozumienia zbiorowe. Porozumienie to jest źródłem prawa pracy, a więc wchodzi w życie automatycznie, co oznacza, że z dniem jego wejścia w życie może się pogorszyć sytuacja pracowników bez konieczności wypowiedzenia warunków pracy lub płacy (art. 91 k.p.). Porozumienie to zawiera się z przedstawicielami pracowników (reprezentującą pracowników organizacją związkową, a gdy pracodawca nie jest objęty działaniem takiej organizacji - z przedstawicielstwem pracowników wyłonionym w trybie u niego przyjętym).