comment
Artykuł
Data publikacji: 2018-07-01
KONWENCJA W SPRAWIE SŁUŻBY MEDYCYNY PRACY
Zgodnie z postanowieniami Konwencji, pracodawcy i pracownicy mają obowiązek informować służby medycyny pracy o wszelkich znanych i podejrzewanych czynnikach środowiska pracy, które mogą mieć wpływ na zdrowie pracowników.
Marcin Nowak
audytor wewnętrzny ISO
Ochrona pracownika przed chorobami, chorobami zawodowymi i wypadkami przy pracy jest jednym z zadań, jakie spoczywają na Międzynarodowej Organizacji Pracy.
Polska jako członek Unii Europejskiej i MOP ratyfikowała przyjętą w Genewie 26 czerwca 1985 r. Konwencję nr 161 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącą służby medycyny pracy.
Zgodnie z art. 87 Konstytucji RP, źródłami powszechnie obowiązującego prawa są m.in. ratyfikowane umowy międzynarodowe. Konwencja nr 161 została ratyfikowana 2 września 2004 r., jednak dopiero teraz została ogłoszona w Dzienniku Ustaw z 2005 r. nr 34, poz. 300. Przepisy Konwencji weszły w życie 15 września 2005 r., co oznacza, że stała się powszechnie obowiązującym prawem.
Główne założenia Konwencji
Konwencja zakłada, że każdy członek MOP określi i wprowadzi w życie spójną politykę krajową w dziedzinie służby medycyny pracy.
Przez służby medycyny pracy Konwencja rozumie służby pełniące głównie funkcje zapobiegawcze i odpowiedzialne za udzielanie rad pracodawcy, pracownikom i ich przedstawicielom w przedsiębiorstwie w dziedzinie:
Pozostało 89% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
