Praca nie na etacie. Wstęp

Pracodawcy coraz częściej angażują osoby do pracy na podstawie umów cywilnoprawnych. Taki sposób zatrudnienia ma swoje zalety - pracodawcy nie muszą płacić wynagrodzenia za czas choroby lub urlopu zleceniobiorcy. Mogą rozwiązać umowę także w okresie ciąży zleceniobiorcy lub wykonawcy dzieła. To samo dotyczy osoby zaangażowanej na podstawie cywilnoprawnego kontraktu menedżerskiego, czy też „samozatrudnionego” pracującego na podstawie umowy o świadczenie usług. Nie ma też konieczności wypłacania wynagrodzenia wraz z dodatkiem za pracę w godzinach nadliczbowych, czy też przestojowego. Pracodawcy ponoszą zatem koszty tylko wówczas, gdy pracownik faktycznie wykonuje pracę i to niezależnie od czasu, który zleceniobiorca (wykonawca dzieła, menedżer) poświęci na jego wykonanie. Nie płacą zaś, co do zasady, za okres niewykonywania usług.