Pismo Ministerstwa Kultury i Sztuki z 21 lipca 1999 r., znak: DP/WPA. 024/224/99

„(...) Przepis art. 12 ustawy o prawie autorskim reguluje stosunek między pracodawcą a pracownikiem w sytuacji, gdy obowiązki ze stosunku pracy obejmują działalność twórczą. Wynagrodzenie ze stosunku pracy stanowi w tym wypadku wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych. Przepis ten ma charakter względnie obowiązujący, co oznacza stosowanie go tylko w przypadku, gdy strony inaczej nie postanowią w umowie. Przepis art. 12 ustawy o prawie autorskim dotyczy pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania, którzy stworzyli utwór w ramach obowiązków ze stosunku pracy. Świadczenie, do którego dopełnienia obowiązany jest pracownik, ma charakter ciągły, co oznacza, że nie wygasa wskutek jednorazowego aktu wykonania, lecz trwa przez dłuższy czas, w ciągu którego pracownik powinien wykonywać zadania związane z umówionym rodzajem pracy. Tak długo, jak strony łączy stosunek pracy, przepis art. 12 stanowi podstawę do przenoszenia na pracodawcę prawa do utworów, w tym również do mających powstać w przyszłości (...)”.