BEZPIECZEŃSTWO PRZECIWPOŻAROWE BUDYNKÓW

Wprowadzane dotychczas nowelizacje przepisów budowlanych z reguły nie odnosiły się do obiektów już istniejących. Jednak w ostatnich latach wielu właścicieli budynków zmieniło charakter ich przeznaczenia, adaptując np. budynki przemysłowe na biurowce. Ponieważ najczęściej głównym celem była chęć osiągnięcia szybkich zysków, adaptacje te były prowadzone jak najmniejszym nakładem kosztów, z reguły bez sporządzania stosownych, uzgadnianych z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych projektów budowlanych. Spowodowało to, że w przypadku pożaru pozbawione właściwej liczby wyjść ewakuacyjnych budynki lub niewłaściwie wyznaczone, ciemne i zbyt długie wewnętrzne drogi ewakuacyjne mogły taki budynek zamienić w śmiertelną pułapkę. Dlatego od ubiegłego roku w razie drastycznego odbiegania konstrukcji istniejącego budynku od obowiązujących warunków bezpiecznej eksploatacji na ich właścicieli, zarządców lub użytkowników został nałożony obowiązek niezwłocznego dostosowania go do aktualnych przepisów budowlanych. Obowiązek ten wynika z rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 czerwca 2003 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (DzU nr 121, poz. 1138). Rozporządzenie to w § 12 wprowadziło obowiązek uznania istniejącego już budynku „za zagrażający życiu ludzi”.

Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku ma obowiązek niezwłocznego dostosowania go do aktualnie obowiązujących przepisów budowlanych pod rygorem wydania przez uprawnione organy zakazu użytkowania takiego obiektu. Uznanie użytkowanego istniejącego budynku za zagrażający życiu ludzi nastąpi, gdy nie zostanie zapewniona możliwość ewakuacji ludzi, a w szczególności: zbyt wąska (mniejsza o ponad 1/3 od określonej w przepisach techniczno-budowlanych) szerokość przejścia, dojścia lub wyjścia ewakuacyjnego, biegu schodów, względnie spocznika, czyli poziomego podestu na kondygnacjach pośrednich bądź półpiętrach klatki schodowej służącej ewakuacji.