comment
Artykuł
Data publikacji: 2018-07-01
Kapitał początkowy z faktycznego okresu podlegania ubezpieczeniu
Niektóre osoby, szczególnie młodsze, nie mogą mieć wyliczonego kapitału początkowego z 10-letniego okresu składkowego lub nieskładkowego. Nie znaczy to jednak, że organ emerytalny zrezygnuje z wyliczenia kapitału. Zostanie on bowiem ustalony na odmiennych zasadach.
Aldona Ignatowska
Kapitał początkowy „odtwarza hipotetyczną wartość składek”, jakie mogły być zapisane na koncie ubezpieczonego, innymi słowy stanowi równowartość „hipotetycznej emerytury”. Kapitał początkowy ustalany jest dla każdego ubezpieczonego urodzonego po 31 grudnia 1948 r., który przed dniem wejścia w życie ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Fuduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.), zwaną dalej „ustawą emerytalną”, czyli przed 1 stycznia 1999 r. opłacał składkę na ubezpieczenia społeczne lub za którego składki opłacali płatnicy składek, z tym że kapitał ten ustala się dla osób, których udowodnione okresy składkowe i nieskładkowe wynoszą co najmniej 6 miesięcy i 1 dzień (art. 174 ustawy emerytalnej).
• Ustalenie kapitału na zasadach ogólnych
Przy ustalaniu kapitału początkowego uwzględnia się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy emerytalnej okresy składkowe i okresy nieskładkowe, przy czym te ostatnie w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 udowodnionych okresów składkowych. Od 1 lipca 2004 r. w związku z nowelizacją ustawy emerytalnej dokonanej ustawą z 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (DzU nr 121, poz. 1262), ograniczenie to nie dotyczy okresów wymienionych w art. 7 pkt 5 ustawy emerytalnej, czyli okresów urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego oraz innych okresów niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem w przyjętych przez ustawę granicach.
Pozostało 88% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu