Od zatrudnienia do zwolnienia pracownika. Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia

Zarówno pracownik, jak i pracodawca mogą doprowadzić do natychmiastowego rozwiązania umowy o pracę bez konieczności dokonywania wypowiedzenia. W tym trybie można rozwiązać każdy rodzaj umowy o pracę, także taki, który nie podlega rozwiązaniu za wypowiedzeniem.

Pracodawca rozwiązujący umowę o pracę bez wypowiedzenia musi zachować wszelkie wymogi formalne dotyczące wypowiadania umów z następującymi modyfikacjami.

Po pierwsze, w zakresie konsultacji związkowej termin na wyrażenie stanowiska przez organizację związkową wynosi 3 dni.

Po drugie, znacznie zawężona jest szczególna ochrona stosunku pracy (np. ochrona związana z macierzyństwem, posłów, radnych); nie działa ochrona związana z wypowiedzeniem (np. art. 39 k.p., art. 41 k.p.).

Po trzecie, pracodawca musi zachować stosowne terminy do złożenia oświadczenia:

• przyczyny zawinione przez pracownika (art. 52 k.p.) - miesiąc od uzyskania od pracodawcy informacji o przyczynach uzasadniających rozwiązanie umowy. Stosownie do poglądów doktryny, termin ten biegnie od momentu zakończenia postępowania wyjaśniającego w sprawie i powzięcia o jego wynikach wiadomości przez osobę uprawnioną u pracodawcy do podejmowania decyzji o rozwiązywaniu umów o pracę (wyrok SN z 11 kwietnia 2000 r., I PKN 590/99, OSNAP 2001/18/558),

• przyczyny niezawinione przez pracownika (art. 53 k.p.) - przed stawieniem się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności. Odzyskanie zdolności do pracy musi dotyczyć pracy, co do której uprzednio orzeczono niezdolność, a nie innej pracy, względnie tej samej pracy, ale w innych warunkach (wyrok SN z 18 kwietnia 2001 r., I PKN 357/00, OSNAP 2003/2/40). W przypadku choroby ustalenie, czy pracownik odzyskał zdolność do pracy na zajmowanym uprzednio stanowisku, obciąża pracodawcę a nie pracownika.