Wykroczenia przeciwko prawom pracownika

Wykroczeniem przeciwko prawom pracownika jest zarówno zawinione działanie, jak i zaniechanie doprowadzające do naruszenia uprawnień pracowniczych wymienionych wyczerpująco w artykułach 281-283 Kodeksu pracy. Może ono być popełnione zarówno z winy umyślnej, jak i nieumyślnej. Sprawcami wykroczeń określonych w art. 281 k.p. może być pracodawca, będący osobą fizyczną, zatrudniający pracowników w celu prowadzenia działalności gospodarczej lub w celu zaspokojenia potrzeb osobistych, bądź osoba działająca w imieniu pracodawcy. Osobami działającymi w imieniu pracodawcy są: kierownik zakładu pracy (dyrektor, prezes) lub upoważnione do podejmowania określonych czynności prawnych w zakresie prawa pracy inne osoby pełniące różnego rodzaju funkcje kierownicze w zakładzie pracy, np. zastępcy kierownika zakładu, kierownik działu personalnego (kadr), kierownicy niższych jednostek organizacyjnych (działów, wydziałów itp.). Są nimi również wyznaczone do zarządzania zakładem pracy takie osoby, jak: likwidator, syndyk, kurator osoby prawnej, zarządca, tymczasowy kierownik.

Osoby te ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów dotyczących wskazanych w art. 281 k.p. uprawnień pracowniczych, niezależnie od tego, czy sam pracownik skarży się na naruszenie tych przepisów oraz czy ich naruszenie doprowadziło do wyrządzenia szkody pracownikowi. Ponoszą one odpowiedzialność nie tylko za naruszenie przepisów określających uprawnienia pracownika sformułowane w Kodeksie pracy, lecz także za naruszenie wszelkich przepisów dotyczących spraw wskazanych w art. 281 k.p., niezależnie od tego, w jakich aktach prawnych zostały one ustalone.