Nepotyzm w zatrudnianiu

Według „Słownika języka polskiego” przez określenie „nepotyzm” rozumie się faworyzowanie krewnych lub powinowatych przy obsadzaniu wysokich stanowisk i rozdawanie godności przez osoby wpływowe. Podobną charakterystykę tego zjawiska znajdujemy w „Słowniku wyrazów obcych”. W tym przypadku za nepotyzm przyjmuje się protekcyjne lokowanie krewnych lub powinowatych na wysokich lub dochodowych stanowiskach.

Ustawodawstwo polskie nie dopracowało się prawnej definicji tego pojęcia. Nepotyzm stanowi przejaw patologii w stosunkach pracy, pozostającej w kolizji przede wszystkim z zasadami współżycia społecznego wyrażonymi w art. 8 Kodeksu pracy (odpowiednio art. 5 Kodeksu cywilnego). Przepis ten stanowi, że nikt nie może czynić ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Co więcej, według tego przepisu, działanie lub zaniechanie uprawnionego, które byłoby sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa lub z zasadami współżycia społecznego, nie korzysta z ochrony prawnej, ponieważ nie jest uważane za wykonywanie prawa. Sąd Najwyższy w wyroku z 30 sierpnia 1976 r. (sygn. I PRN 52/75, OSP 1977/3/47) zaprezentował stanowisko, według którego z ochrony wynikającej z zasad współżycia społecznego może korzystać tylko ten, kto sam tych zasad nie lekceważy.