Ubezpieczenie społeczne Polaków zatrudnionych za granicą i cudzoziemców w Polsce - cz. 1

Ubezpieczenie społeczne Polaków zatrudnionych za granicą i cudzoziemców w Polsce (cz. 1)

Anna J. Szałek Gertruda Uścińska

Swoboda przemieszczania się i podejmowania zatrudnienia na terytorium poszczególnych państw oznacza podleganie w okresie aktywności zawodowej różnym przepisom ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Stan taki może prowadzić do konfliktu ustawodawstw:

m

m

Ustalenie właściwej instytucji ubezpieczeniowej, w której ma być opłacana składka na ubezpieczenie społeczne Polaka pracującego za granicą lub cudzoziemca pracującego w Polsce, jest niezwykle istotne zarówno dla pracodawcy, jak i dla zainteresowanego, który z tytułu opłacania składek nabywa prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Dlatego też w każdym przypadku podejmowania przez Polaków działalności zarobkowej za granicą lub zatrudniania cudzoziemców w Polsce należy ustalić, czy Polska jest związana z danym państwem umową z zakresu ubezpieczenia społecznego. Jeżeli nie ma takiej umowy, obowiązujące są przepisy właściwe dla miejsca wykonywania pracy (zastosowanie ma zasada lex loci laboris), a jeżeli jest taka umowa, to jej postanowienia mają decydujące znaczenie.

Wszystkie zawarte przez Polskę umowy potwierdzają zasadę podległości pracowników obowiązkowi ubezpieczenia społecznego według przepisów obowiązujących w państwie wykonywania pracy, ustalając jednocześnie wyjątki od tej zasady.

W celu pełnego zaprezentowania tych zagadnień w dalszej części opracowania zostaną przedstawione ogólne zasady obejmowania ubezpieczeniem społecznym:

m

m

m