Kredyt bankowy w księgach kredytobiorcy

Zobowiązania: Zasady wyceny zobowiązań z tytułu zaciągniętych kredytów regulują przepisy ustawy o rachunkowości oraz rozporządzenia w sprawie instrumentów finansowych. Otrzymane kredyty bankowe wykazuje się w bilansie z podziałem na długoterminowe i krótkoterminowe.

Kredyt bankowy jest definiowany jako kwota środków pieniężnych postawiona przez bank do dyspozycji kredytobiorcy na warunkach umownych. Warunki te określa umowa kredytu. Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe w umowie kredytu bank zobowiązuje się przekazać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony określoną kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel. Kredytobiorca zaś zobowiązuje się do korzystania z niej na określonych warunkach, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu oraz zapłaty odsetek w oznaczonych terminach spłaty, a także do zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zasady wyceny zobowiązań z tytułu zaciągniętych kredytów regulują przepisy ustawy o rachunkowości oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (dalej zwanego rozporządzeniem w sprawie instrumentów finansowych). Należy jednak pamiętać, że z obowiązku stosowania przepisów rozporządzenia w sprawie instrumentów finansowych zwolnione zostały jednostki niepodlegające rocznemu badaniu przez biegłych rewidentów. Jeżeli jednak rezygnacja z zastosowania uregulowań tego aktu prawnego spowodowałaby istotne zniekształcenie przedstawionego w sprawozdaniu finansowym obrazu sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, jednostka nie może skorzystać z tego zwolnienia.