Ujęcie przychodów według ustawy o rachunkowości i MSR

Przychody: Przychody i koszty są podstawową kategorią wykorzystywaną w celu ustalenia wyniku finansowego jednostki. Bardzo istotną kwestią jest prawidłowe rozpoznawanie momentu powstawania przychodów oraz kwalifikowanie przychodów do przychodów operacyjnych, pozostałych przychodów operacyjnych lub zysków nadzwyczajnych.

Przychody są obok kosztów podstawową kategorią wykorzystywaną w celu ustalenia wyniku finansowego jednostki za rok obrotowy. Metoda szacowania tego wyniku uwzględnia zasadę memoriału, zgodnie z którą przychody i koszty będące skutkiem operacji gospodarczych są wykazywane w sprawozdaniach finansowych dotyczących okresów, w których operacje te zaistniały. W celu prawidłowego ustalenia wyniku finansowego nie jest zatem istotne, kiedy następuje wpływ środków pieniężnych do jednostki. Takie rozumienie rachunku wyników wymaga odpowiedniego zdefiniowania pojęcia „przychody”.

Przychody (i jednocześnie zyski) to prawdopodobne korzyści ekonomiczne powstałe w okresie sprawozdawczym, o wiarygodnie ustalonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców (art. 3 ust. 1 pkt 30 ustawy o rachunkowości). Z treści tej definicji jednoznacznie wynika, że przychody (i zyski) nie są utożsamiane z wpływami środków pieniężnych. Przychody doprowadzają bowiem do zmian w kapitale własnym jednostki, a nie, tak jak wpływy, do zmian w stanie środków pieniężnych. Podstawowymi warunkami zarejestrowania przychodu są zatem wystąpienie efektu w postaci wzrostu kapitału własnego oraz przyrost aktywów lub zmniejszenia zobowiązań jednostki.