Gospodarka niskocennymi składnikami majątkowymi

Majątek trwały: Istnieje kilka sposobów rozliczania niskocennych składników majątkowych. Ze względu na niewielką wartość jednostkową rządzą się one specyficznymi zasadami gospodarki magazynowej, jak również inwentaryzacji. W celu sprawowania kontroli nad tymi składnikami warto zastanowić się nad wprowadzeniem odpowiednich procedur.

• spisane w koszty materiałów i ujęte w ewidencji pozabilansowej ilościowo,

• zaliczone do środków trwałych i odpisane jednorazowo w 100% w koszty amortyzacji (nie figurują wtedy w bilansie),

• zaliczone do środków trwałych i amortyzowane według przyjętych stawek.

Jednostki gospodarcze mogą stosować jednocześnie wszystkie powyższe rozwiązania. Powinno to być uregulowane w przyjętej przez jednostkę dokumentacji zasad rachunkowości, z uwzględnieniem wielkości danej jednostki i potrzeb kontroli składników majątkowych.

Odpisy umorzeniowe niskocennych składników majątkowych dokonywane jednorazowo w 100% wartości początkowej (cena nabycia lub koszt wytworzenia) stanowią koszt uzyskania przychodu.