Data publikacji: 2018-06-29
Zmiany w VAT od 1 października 2002 r. - komentarze, przykłady
30 sierpnia br. została uchwalona kolejna nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (w dniu oddania numeru „SFK” do druku jeszcze nie opublikowana w Dzienniku Ustaw). Nowelizacja wchodzi w życie 1 października 2002 r., z wyjątkiem art. 2 nowelizacji, który zacznie obowiązywać od momentu ogłoszenia nowelizacji w Dzienniku Ustaw. Nowelizacja ustawy o VAT należy do pakietu rządowego „Przede wszystkim przedsiębiorczość”. W tym kontekście należy potwierdzić, że jest to właściwie pierwsza zmiana regulacji dotyczącej VAT rozluźniająca reguły rozliczania tego podatku. Dotychczas system rozliczania VAT był nowelizowany w kierunku zaostrzenia reguł i zwiększenia zarówno zakresu podmiotowego, jak i przedmiotowego podlegającego opodatkowaniu.
Przedmiotowa zmiana będzie miała niebagatelne znaczenie dla tzw. małych podatników VAT, których przychody w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyły 800 000 euro.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że najważniejszą zmianą wprowadzaną przez tę nowelizację jest przyjęcie metody kasowej przy rozliczaniu podatku VAT z budżetem. W konsekwencji podatnik nie będzie musiał wpłacać podatku przed momentem otrzymania zapłaty. Możliwość rozliczania się metodą kasową jest jednak obwarowana istotnymi warunkami i nie dotyczy wszystkich podatników VAT, poza tym jest ograniczona czasowo.
Należy zauważyć, że zmiana ta, stanowiąca wyłom od metody memoriałowej rozliczania podatków, stanowi krok w dobrym kierunku. W efekcie powoduje bowiem, że podatnik jest co do zasady zobowiązany do zapłaty VAT w przypadku, gdy otrzymał zapłatę za sprzedany towar lub wykonaną usługę i nie musi ponosić dodatkowo ciężaru podatkowego, jeśli jego kontrahent opóźnia się z zapłatą należności.
Wprowadzenie pewnej formy uproszczonej, bo za taką można uznać omówione dalej zasady rozliczania małego podatnika, przybliża regulacje podatku od towarów i usług do standardów obowiązujących w Unii Europejskiej. Szósta dyrektywa dopuszcza bowiem stosowanie metod uproszczonych rozliczania podatku w stosunku do określonych podatników.
