Data publikacji: 2002-08-31
Zmiana lub uchylenie ostatecznej decyzji podatkowej
Organy podatkowe wydają decyzje określające bądź ustalające zobowiązania podatkowe. Podstawową zasadą postępowania podatkowego jest dwuinstancyjność, czyli zagwarantowanie podatnikowi prawa do złożenia odwołania od otrzymanej decyzji. Decyzja wydana przez organ wyższego stopnia na skutek złożenia odwołania ma charakter ostateczny. Podlega jedynie kontroli sądowej w trybie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Ostateczny charakter ma także decyzja wydana w pierwszej instancji, jeżeli upłynął termin do złożenia odwołania. Nie przysługuje wobec niej skarga do NSA. Ustawodawca konstruując zasady postępowania podatkowego przewidział możliwość zaistnienia szczególnych okoliczności uzasadniających wzruszenie decyzji ostatecznej. Podstawowymi instytucjami zmiany i uchylenia ostatecznej decyzji podatkowej są wznowienie postępowania oraz stwierdzenie nieważności decyzji.
Przepisy prawa ściśle określają przesłanki zastosowania wznowienia postępowania oraz stwierdzenia nieważności decyzji. Decyzja ostateczna powinna mieć charakter trwały, dlatego jej zmiana lub uchylenie mogą być dokonane jedynie w drodze wyjątku i tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach.
Wznowienie postępowania
Ustawodawca określił zamknięty katalog przesłanek uzasadniających zastosowanie instytucji wznowienia postępowania. Jej celem jest sprawdzenie, czy pojawienie się tych okoliczności daje podstawę do zmiany pierwotnego rozstrzygnięcia w danej sprawie.
Na skutek wznowienia postępowania może dojść do wydania nowego rozstrzygnięcia w sprawie albo do utrzymania w mocy decyzji pierwotnej. Wznowienie postępowania jest możliwe tylko w odniesieniu do decyzji ostatecznych. Jeżeli od decyzji przysługuje odwołanie, to zarzuty przeciw niej należy podnieść w odwołaniu.
OKOLICZNOśCI UZASADNIAJĄCE WZNOWIENIE POSTĘPOWANIA
• Fałszywe dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności
Zarzut sfałszowania dowodów można podnieść w stosunku do dokumentów, zeznań świadków, wyjaśnień stron oraz opinii biegłych. Fałszywe dokumenty to dokumenty podrobione, przerobione oraz dokumenty poświadczające nieprawdę. Dokumentem przerobionym jest faktura, w której zmieniono np. datę wystawienia. Wydaje się, że jako dokument podrobiony można potraktować antydatowaną umowę. Dowody, których fałszywość stwierdzono, muszą dotyczyć okoliczności istotnych dla sprawy, czyli takich, które miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.
