Polityka bilansowa w świetle harmonizacji zasad rachunkowości

Polityka bilansowa w świetle harmonizacji zasad rachunkowości

Zorientowanie rachunkowości finansowej na zewnętrznych użytkowników informacji stwarza konieczność uzgodnienia wspólnych zasad, koncepcji i konwencji jej funkcjonowania. Są one artykułowane w aktach prawnych oraz normach i standardach rachunkowości. Unormowanie rachunkowości służy temu, by dawała prawdziwy i wierny obraz rzeczywistości gospodarczej przedsiębiorstwa, jego rentowności, płynności, gospodarności.

Przyjęte unormowania nie regulują szczegółowo wszystkich aspektów systemu rachunkowości w przedsiębiorstwach. Zostawiają pewien margines swobody, rozwiązując w sposób wariantowy określone zagadnienia rachunkowości. Jest to podyktowane nie tylko obiektywną niemożnością pełnego uregulowania wszystkich zdarzeń mających miejsce w trakcie działalności gospodarczej przedsiębiorstw, ale i chęcią dania przedsiębiorstwom pewnych możliwości wyboru spośród proponowanych rozwiązań, co ma umożliwić prawdziwe i wierne odzwierciedlenie stanu ich gospodarki przedstawionego w sprawozdawczości finansowej.

Polityka bilansowa

Takie stanowisko ustawodawcy w kwestii rachunkowości przedsiębiorstw stoi u podstawy podejmowanych przez jednostki gospodarcze przedsięwzięć mających na celu kształtowanie sprawozdań finansowych, zwanych polityką bilansową.

Istotę tego pojęcia trafnie oddaje sformułowanie, iż przez politykę bilansową rozumie się ogół zgodnych z prawem decyzji podmiotu gospodarczego, których celem jest takie ukształtowanie wykazanych w sprawozdaniu finansowym: wyniku, majątku, kapitałów własnych, zobowiązań i innych pozycji, aby w sposób optymalny realizować założenia gospodarcze