Ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych

Ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych

Ustawa z 8 grudnia 2000 r. – uchwalona w związku z dostosowaniem polskiego prawa wewnętrznego do prawa Unii Europejskiej – wprowadziła zmiany w wielu ustawach, w tym w Ordynacji podatkowej.

Od 1 stycznia 2001 r. organy podatkowe, tj. urzędy skarbowe, izby skarbowe, zostały pozbawione możliwości podejmowania indywidualnych decyzji w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatków. Uprawnienia te zostały przyznane wyłącznie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych – Ministrowi Finansów.

Tryb przyznawania i zakres ulg

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 22 Ordynacji podatkowej, zmienionym ustawą z 8 grudnia 2000 r., minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników zaniechać w całości lub w części poboru podatków, określając rodzaj podatku, okres, w którym następuje zaniechanie, i grupy podatników, których dotyczy zaniechanie. Zaniechanie poboru podatku w stosunku do podatników będących przedsiębiorcami następuje zgodnie z przepisami o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.