Międzynarodowa standaryzacja rachunkowości

Międzynarodowa standaryzacja rachunkowości

Zmiany w ustawie o rachunkowości, które wejdą w życie od 1 stycznia 2002 r., mają bardzo istotny charakter. Ich celem jest udoskonalenie polskiego prawa bilansowego oraz jego dostosowanie do wymogów międzynarodowych, zwłaszcza do Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. O implementacji zasad MSR mówi art. 10 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym w sprawach nie uregulowanych przepisami ustawy jednostka może zastosować krajowe standardy rachunkowości wydane przez Komitet Standardów Rachunkowości, a w przypadku braku odpowiedniego standardu krajowego – Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.

Istnieje powszechna zgoda co do tego, że jednolite, akceptowane w skali globalnej zasady rachunkowości warunkują stabilny rozwój rynków kapitałowych, a przez to gospodarki światowej. W 1996 r. amerykański Kongres uznał, iż wysokiej jakości powszechnie akceptowane międzynarodowe standardy rachunkowości będą wspierać działalność finansową w skali globalnej. Z kolei Karel van Hulle – szef Departamentu Informacji Finansowej Komisji Europejskiej uważa, że harmonizacja rachunkowości ułatwi europejskim spółkom dostęp do rynku kapitałowego, dzięki czemu możliwe będzie obniżenie kosztu kapitału, zwiększenie inwestycji i ograniczenie bezrobocia. Znaczenie dobrze funkcjonującego systemu rachunkowości dla harmonijnego rozwoju światowej gospodarki dostrzegają wszystkie ważniejsze instytucje międzynarodowe, m.in. Bank Światowy, OECD i ONZ.