Interpretacja składników bilansu w świetle znowelizowanej ustawy o rachunkowości

Interpretacja składników bilansu w świetle znowelizowanej ustawy o rachunkowości

WALDEMAR GOS

Właściwa interpretacja składników majątkowych i źródeł ich finansowania, czyli aktywów i pasywów, ułatwia sporządzanie bilansu, konstrukcję zakładowego planu kont, a także ocenę jednostki gospodarczej dokonaną na podstawie sprawozdań finansowych. Dlatego celem niniejszego opracowania jest charakterystyka składników bilansu w świetle znowelizowanej ustawy o rachunkowości.

Charakterystyka aktywów trwałych

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 i 13 przez pojęcie aktywów trwałych rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych, a które nie są zaliczone do aktywów obrotowych. Należy zaznaczyć, że zdolność do kontrolowania przyszłych korzyści ekonomicznych wynika zazwyczaj z tytułu prawnego, na przykład akt własności, umowa.

W skład aktywów trwałych w świetle znowelizowanej ustawy o rachunkowości wchodzą:

A. I. Wartości niematerialne i prawne,

A. II. Rzeczowe aktywa trwałe,

A. III. Należności długoterminowe,

A. IV. Inwestycje długoterminowe,

A. V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe.

Wartości niematerialne i prawne zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości obejmują nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności: autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych, know-how.

W bilansie wartości niematerialne ujmuje się w podziale na:

A.I.1. Koszty zakończonych prac rozwojowych,

A.I.2. Wartość firmy,

A.I.3. Inne wartości niematerialne i prawne,

A.I.4. Zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych.