Jak dyscyplinarnie zwolnić pracownika

W opracowaniu szczegółowo omawiamy zasady zwolnień dyscyplinarnych, co pozwoliło na stworzenie narzędzia wyczerpującego prawie wszystkie możliwe przypadki zwolnień. Mamy nadzieję, że dzięki "Poradnikowi" będą Państwo mogli wybrać najlepszy tryb rozwiązania stosunku pracy, aby szybko i sprawnie rozstać się z niepożądanym pracownikiem i tym samym uniknąć wielu niebezpieczeństw związanych ze zwolnieniami. Poza omówieniem przepisów w tekście znajdą Państwo wiele przykładów i wziętych z życia sytuacji, które wypełniają przepisy treściowo. Omawiamy szczegółowo tryb zwolnień, obowiązki, pozycję pracowników chronionych i rolę związków zawodowych. Opisujemy pole manewru pracodawcy i najnowsze sądowe orzecznictwo. Zamieszczamy wreszcie wzory dokumentów i podpowiadamy, jak zachować się w sądzie.

Zachęcamy do lektury.

Na czym polega zwolnienie dyscyplinarne

Zwolnienie dyscyplinarne to jednostronne oświadczenie pracodawcy, które skutkuje natychmiastowym rozwiązaniem stosunku pracy. Nie mamy tu do czynienia z żadnym okresem wypowiedzenia - rozstanie następuje z dnia na dzień.

Tylko nadzwyczajne wypadki

Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika to wyjątkowy sposób zakończenia współpracy, a zatem nadaje się do zastosowania tylko w nadzwyczajnych wypadkach. Normalnym sposobem rozwiązania umowy o pracę jest wypowiedzenie i jeśli pracownik zawinił, ale w sposób lekki, to wypowiedzenie umowy jest wystarczającym środkiem zaradczym. Zwolnienie dyscyplinarne jest dopuszczane przy wszystkich rodzajach umów, jednak może mieć miejsce tylko w oznaczonych prawem okolicznościach. Interpretacja przepisów musi mieć zatem na względzie słuszny interes pracownika. Podkreślał to wielokrotnie Sąd Najwyższy - rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 k.p. jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i z ostrożnością. Musi być uzasadnione szczególnymi okolicznościami, które w zakresie winy pracownika polegają na jego złej woli lub rażącym niedbalstwie (wyrok SN z 21 września 2005 r., sygn. akt II PK 305/04, M.P.Pr. - wkł. z 2005 r. nr 12, poz. 16).