Środki trwałe w firmie

Amortyzacja podatkowa określonych składników majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej ma na celu racjonalne odzwierciedlenie utraty wartości tych składników wraz z upływem okresu ich użytkowania. Poprzez rozłożenie kosztów w czasie amortyzacja służy również odzwierciedleniu faktu wykorzystywania amortyzowanych składników majątkowych w dłuższym okresie.

Amortyzacja podatkowa jest złożonym procesem, którego właściwe prowadzenie wymaga:

- zidentyfikowania i właściwej klasyfikacji składników majątkowych stanowiących w świetle przepisów podatkowych środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne,

- określenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- przyjęcia do używania i wpisu do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych,

- dokonania wyboru metody amortyzacji oraz stawki odpisów amortyzacyjnych,

- określenia momentu zakończenia dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Niniejsze opracowanie ma na celu m.in. przedstawienie amortyzacji w ujęciu praktycznym, tj. nie tylko na podstawie przepisów prawa, ale także w świetle interpretacji organów podatkowych i stanowisk sądów administracyjnych.

Klasyfikacja środków trwałych

Szczegółowy podział poszczególnych środków trwałych został zawarty w obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. nowej KŚT.

W KŚT środki trwałe zostały podzielone na dziesięć jednocyfrowych grup:

● Grunty. ● Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. ● Obiekty inżynierii lądowej i wodnej. ● Kotły i maszyny energetyczne. ● Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania. ● Maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne. ● Urządzenia techniczne. ● Środki transportu. ● Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie gdzie indziej niesklasyfikowane. ● Inwentarz żywy.