Aktywa trwałe i obrotowe

Przepisy ustawy o rachunkowości dzielą składniki aktywów na dwie kategorie - aktywa trwałe i aktywa obrotowe. Do aktywów trwałych należy zaliczyć wszystkie składniki, które nie są aktywami obrotowymi, w podziale na wartości niematerialne i prawne, na rzeczowe aktywa trwałe, należności długoterminowe, inwestycje długoterminowe, długoterminowe rozliczenia międzyokresowe. Samochody osobowe wykorzystywane w działalności gospodarczej zalicza się do kategorii rzeczowych aktywów trwałych, w tym do środków trwałych. Nie ma jednak przeszkody, żeby jednostka wyodrębniła pozycję środków trwałych przeznaczonych do sprzedaży zarówno w księgach, jak i w bilansie. Wątpliwości mogą się pojawić w kwestii amortyzacji. Ponieważ ustawa o rachunkowości bezpośrednio nie odnosi się do tej problematyki, powstaje pytanie, czy od aktywów należy w dalszym ciągu dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Jak wynika z art. 32 ustawy o rachunkowości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji.