Księgi jako dowód w postępowaniu podatkowym

Ogólną definicję ksiąg zawiera art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2006 r. nr 225, poz. 1635), który stanowi, że księgi podatkowe to księgi rachunkowe, podatkowe księgi przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci. Zamiarem ustawodawcy było objęcie zakresem pojęciowym ksiąg podatkowych każdej z czterech kategorii wymienionych w przepisie. Kryterium wyodrębnienia poszczególnych kategorii jest prowadzenie ksiąg dla celów podatkowych. Szeroka definicja ksiąg podatkowych pozwala uniknąć każdorazowego wyliczania poszczególnych rodzajów ksiąg podatkowych w przepisach Ordynacji.