Projekt ustawy o emeryturach pomostowych zakładał, że świadczenia te będą przysługiwały ubezpieczonym, którzy w dniu wejścia w życie nowej ustawy pracowali w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (zgodnie z dotychczasowymi przepisami i z nowymi wykazami tych prac). Te świadczenie branżowe mają być wypłacane od momentu zakończenia aktywności zawodowej do osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, w którym - zgodnie z przepisami ustawy o emeryturach i rentach z FUS - uprawniony uzyska prawo do normalnej emerytury.

Ich wysokość ustalana będzie przez pracodawców i uzależniona od ich możliwości finansowych. Rząd sugeruje ustalenie górnego pułapu tych świadczeń. Związki zawodowe zaproponowały ustalenie także dolnej granicy wysokości emerytury pomostowej. Przy takim ograniczeniu pracodawcy i pracownicy mogliby negocjować wysokość świadczenia i będącą następstwem tych ustaleń wysokość składki.

W ustawie zostanie określony minimalny wiek i minimalny staż pracy w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze dla poszczególnych rodzajów prac uprawniających do uzyskania emerytury pomostowej.

Twórcy reformy ubezpieczeń społecznych za oczywisty fakt uznali konieczność aktualizacji wykazów uprawniających do emerytur z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, opracowanych prawie 20 lat temu. Decyzją ministra pracy i polityki społecznej z 4 grudnia 1999 r. powołana została Komisja ekspertów do spraw uprawnień do obniżonego wieku emerytalnego osób zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, złożona przede wszystkim ze specjalistów medycyny pracy.