W zakładach pracy, w których pracodawca zmuszony jest zredukować zatrudnienie w pierwszej kolejności, z reguły zwalniani są emeryci i renciści zatrudnieni na część lub cały etat, a także osoby, które uzyskają prawo do świadczeń emerytalno-rentowych w momencie rozwiązania z nimi stosunku pracy, np. prawo do świadczenia przedemerytalnego.

Nowelizacja ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, która weszła w życie 1 stycznia 2002 r., zlikwidowała zasiłki przedemerytalne oraz zmieniła zasady uzyskiwania świadczeń przedemerytalnych. Przepisy obowiązujące dotychczas umożliwiały uzyskanie prawa do zasiłku przedemerytalnego nawet osobom w wieku 41 lat - kobieta i 46 lat - mężczyzna. Wprowadzone zmiany ograniczyły krąg uprawnionych do świadczenia przedemerytalnego, zaostrzyły zasady jego uzyskiwania oraz ograniczyły jego wysokość.

Świadczenia przedemerytalne finansowane są z budżetu państwa, w ramach dotacji dla Funduszu Pracy i ze środków Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, przekazywanych na ten cel Funduszowi Pracy.

Zgodnie z art. 37k ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie spełniającej określone w tej ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku, jeżeli:

• osiągnęła wiek co najmniej 58 lat - kobieta i 63 lata - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn lub