Odliczenia i zwroty VAT

Zasady zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w przypadku sprzedaży opodatkowanej stawkami niższymi niż 22% lub gdy sprzedaż jest opodatkowana wyłącznie stawką podstawową, lecz nastąpi zakup środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych, reguluje art. 21 ust. 6 i 6a ustawy o VAT. Przepis ten od 26 marca 2002 r. uległ zmianie na niekorzyść podatników, gdyż przewidziane w nim terminy zwrotu podatku zostały znacznie wydłużone (z 25 do 60 dni i z 15 do 25 dni).

W świetle powołanego przepisu, urząd skarbowy powinien zwrócić nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy podatnika w terminie 60 dni od dnia złożenia przez niego rozliczenia (deklaracji VAT-7). W wyjątkowym przypadku, na wniosek podatnika, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku w ciągu 25 dni od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji wynikają z:

• faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. nr 101, poz. 1178 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2002 r. nr 1, poz. 2),

• dokumentów celnych oraz decyzji, o których mowa w art. 11c ustawy o VAT, i zostały przez podatnika zapłacone.

Zgodnie z poprzednią regulacją, obowiązującą do 25 marca 2002 r., podstawowy termin zwrotu VAT (wynoszący nie 60 a 25 dni) mógł być skrócony do 15 dni - jeśli podatnik terminowo regulował zobowiązania podatkowe stanowiące dochód budżetu państwa w ciągu ostatnich 12 miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia deklaracji VAT i złoży stosowny wniosek w tej sprawie. Obecnie fakt terminowego bądź nieterminowego regulowania zobowiązań podatkowych nie ma żadnego znaczenia, o uprawnieniu do ubiegania się o przyspieszony zwrot VAT decyduje natomiast fakt zapłacenia należności wynikających z faktur wykazanych w deklaracji VAT-7. Wydaje się, że zapłata ta powinna nastąpić najpóźniej w dniu, w którym składana jest deklaracja z wykazanym podatkiem do zwrotu. Ustawa o VAT wymaga, by zapłata ta była dokonana z uwzględnieniem przepisów ustawy - Prawo działalności gospodarczej, dotyczących rozliczeń bezgotówkowych. W świetle tych przepisów przedsiębiorca jest obowiązany do dokonywania i przyjmowania płatności za pośrednictwem własnego rachunku bankowego w każdym przypadku, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca, a jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 3000 euro albo równowartość 1000 euro, gdy suma wartości tych należności i zobowiązań powstałych w miesiącu poprzednim przekracza równowartość 10 000 euro przeliczanych na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonywane są operacje finansowe. Jeśli przedsiębiorca, będąc obowiązanym do rozliczeń bezgotówkowych, zapłaci kontrahentowi gotówką, nie będzie mógł ubiegać się o wcześniejszy zwrot VAT.