Wszystko o urlopach pracowniczych

Wielu pracodawców ma kłopoty z obliczaniem urlopów pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, np. na pół lub 3/4 etatu, zwłaszcza gdy pracują tylko w niektóre dni w tygodniu. Tymczasem szczegółowe zasady udzielania urlopów takim pracownikom uregulowane zostały w powoływanym już wcześniej rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Paragraf 4 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi, że pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy udziela się urlopu w wymiarze wynikającym z art. 153 i 154 k.p. Potwierdzają to także publikacje w literaturze fachowej (zob. np. A. Kolosa, Zdaniem Państwowej Inspekcji Pracy. Wyjaśnienia, PiZS z 2001 r. nr 6, t. 1): Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy udziela się urlopu wypoczynkowego w wymiarze wynikającym z art. 153 i 154 k.p., a więc w pełnym należnym mu wymiarze. Jeżeli rozkład czasu pracy takiego pracownika przewiduje dni pracy i dni wolne - urlopu wypoczynkowego udziela się w takiej proporcji, w jakiej dni te występują w rozkładzie. Oznacza to, że okres pracy tych pracowników, mimo że odbywa się ona w niepełnym wymiarze, pracodawca wlicza do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, tak jakby pracownik pracował na cały etat. Urlop zaś obejmuje kolejne dni robocze, niezależnie od wymiaru i rozkładu czasu pracy. Jeśli więc niepełnoetatowy pracownik pracuje codziennie np. po 4 godziny, będzie mu przysługiwał urlop, tak jak każdemu innemu pracownikowi, w czasie dni roboczych, z wyłączeniem niedziel i świąt oraz dni wolnych od pracy ustanowionych w jego firmie ze względu na pięciodniowy tydzień pracy. Jeśli natomiast pracodawca zatrudnia takiego pracownika np. przez 3 dni w tygodniu - w poniedziałek 8 godzin, środę 4 godziny i w piątek przez 6 godzin, powinien mu udzielić urlopu wliczając do niego zarówno te dni, w pięciodniowym tygodniu pracy, w czasie których pracuje, jak i te, w których nie wykonuje pracy. Tak zatrudniony pracownik traci więc, ponieważ wykorzystuje urlop w te dni, w czasie których i tak faktycznie by nie pracował (wtorki i czwartki).