Organizacja rozliczeń gotówkowych w firmie

Czek to papier wartościowy, który zawiera skierowane do banku (tzw. trasata) bezwarunkowe polecenie wypłaty określonej sumy pieniężnej z rachunku wystawcy czeku. Wcześniej należy zawrzeć stosowną umowę z bankiem, ponieważ kwota ta może być wypłacona jedynie ze środków pozostających w dyspozycji wystawcy czeku na rachunku bankowym.

Wyróżniamy wiele rodzajów czeków, m.in. czeki rozrachunkowe, które ułatwiają obrót bezgotówkowy, ponieważ wskazana w czeku kwota zostaje przelana na konto osoby uprawnionej z czeku; czeki in blanco, czyli czek niezupełny w chwili wystawienia (np. nie zostały podane data i miejsce wystawienia, ponieważ wystawca i odbiorca czeku zawierają porozumienie co do późniejszego uzupełnienia czeku). Dla rozliczeń gotówkowych najważniejszy jest czek gotówkowy, który zawiera polecenie zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej osobie uprawnionej.

Czek musi spełniać wymogi określone w ustawie z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo czekowe (Dz.U. nr 37, poz. 283 i Dz.U. z 1997 r. nr 88, poz. 554). Do najważniejszych elementów czeku należą:

• słowo czek - oznaczone jest przy numerze czeku; nawet niewypełniony formularz czeku jest w przedsiębiorstwie drukiem ścisłego zarachowania; przy odbiorze czeków (książeczki czekowej) potwierdza się liczbę czeków oraz ich numery; banki prowadzą ścisłą ewidencję wydanych czeków,

• bezwarunkowe polecenie wypłaty i kwota czeku; polecenie wypłaty jest drukowane, ponieważ czeku gotówkowego nie można zrealizować w formie bezgotówkowej,

• oznaczenie trasata; obok nazwy banku i oznaczenia oddziału, w którym dany czek może być realizowany umieszcza się zwykle znak firmowy banku,