Wyrok SN z 16 listopada 1976 r., sygn. IV PR 235/76

Kodeks pracy wyraźnie wprowadził rozróżnienie pomiędzy odpowiedzialnością materialną każdego pracownika, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy wyrządził zakładowi pracy szkodę (art. 114), ustanawiając w tym wypadku odszkodowanie limitowane do wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia pracownika (art. 119 § 1), i odpowiedzialnością za mienie powierzone pracownikowi z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. W tym ostatnim wypadku pracownik odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu (art. 124 § 1 i § 2 k.p.), z tym że może się on od ciążącej na nim odpowiedzialności zwolnić w całości lub w części, gdy wykaże, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych (art. 124 § 3 k.p.).