VAT w eksporcie i imporcie
Transport międzynarodowy
Podstawowe pojęcia
Usługi transportowe świadczone są przez podmioty krajowe i zagraniczne. Towarzyszą one eksportowi i importowi towarów. Niejednokrotnie przy ich świadczeniu przekraczana jest granica RP. Często usługa ta jest odmiennie klasyfikowana z podatkowego punktu widzenia na różnych jej odcinkach. W celu dokonania właściwej klasyfikacji tych usług w podatku VAT należy uwzględnić nie tylko miejsce ich świadczenia, ale i fakt, czy zleceniodawcą oraz wykonawcą jest rezydent czy nierezydent. Pewne różnice występują również przy porównaniu transportu towarów i transportu osób.
Wyjaśnienia wymaga pojęcie transport międzynarodowy. Określone jest ono w § 55 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1999 r. Do usług transportu międzynarodowego zalicza się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób i towarów przez granicę RP:
l
z miejsca wyjazdu (nadania) w Polsce do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą,l
z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) w Polsce,l
z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium RP (tranzyt).Nie stanowi usługi transportu międzynarodowego przewóz osób lub towarów, w przypadku gdy miejsce wyjazdu (nadania) i przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się w Polsce, a przewóz przez granicę ma wyłącznie charakter tranzytu. Natomiast usługami transportu międzynarodowego są również usługi pośrednictwa, rzeczoznawstwa i spedycji międzynarodowej związane z usługami transportu międzynarodowego.
Usługi transportu międzynarodowego uznane za eksport usług
Szczegółowe warunki zaliczenia usług transportu międzynarodowego do eksportu określone są w § 5658 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1999 r. Zgodnie z § 56 ust. 1 rozporządzenia, za eksport usług uznaje się następujące rodzaje usług transportu międzynarodowego:
l
usługi polegające na przewozie towarów przez krajowego przewoźnika kolejowego, uprawnionego przewoźnika drogowego w rozumieniu przepisów o wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego oraz przewoźnika żeglugi śródlądowej, na podstawie dokumentów wymienionych w § 58 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1999 r., z miejsca wyjazdu w Polsce do miejsca przyjazdu za granicą oraz z miejsca wyjazdu za granicą do miejsca przyjazdu za granicą, jeżeli trasa na pewnym odcinku przebiega przez terytorium RP,