Sprzedaż nie opodatkowana

Sprzedaż nie opodatkowana

Artur Szymiczek

Stan prawny na 9 stycznia 2001 r.

Z dniem 1 stycznia 2001 r. weszła w życie ustawa z dnia 17 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 105, poz. 1107). W ustawie nowelizującej uwzględniono zaledwie część zmian proponowanych przez Ministerstwo Finansów. Mimo to zasady opodatkowania VAT w 2001 roku będą mniej korzystne dla większości podatników. Przyjęte zmiany dotyczą bowiem najważniejszych kwestii w VAT – zakresu zwolnień podmiotowych, prawa do odliczenia podatku naliczonego, wysokości stawek podatkowych. Uzasadnieniem tych zmian jest dostosowanie polskiego prawa do dyrektyw Unii Europejskiej, a także wyeliminowanie dotychczasowych rozbieżności w interpretacji niejednoznacznych przepisów.

Zmiany w podatku od towarów i usług

Obniżenie limitu zwolnienia

Jedną z najważniejszych zmian wprowadzonych ustawą z dnia 17 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym jest zmiana zasad korzystania ze zwolnienia podmiotowego, znacznie rozszerzająca krąg podatników – płatników VAT.

Do końca 2000 r., zgodnie z art. 14 ust. 1 i 6 ustawy o VAT, zwolnienie z podatku dotyczyło tych podatników, u których wartość sprzedaży towarów i usług, a także wartość eksportu nie przekroczyła łącznie w ubiegłym roku podatkowym kwoty 80 000 zł. W przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności opodatkowanych w trakcie roku podatkowego limit ten obliczało się w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży.

Prawo do zwolnienia bez względu na wysokość osiąganych obrotów przysługiwało jedynie podatnikom opodatkowanym zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Podatnicy ci nie prowadzili bowiem jakiejkolwiek ewidencji pozwalającej na ustalenie wartości prowadzonej sprzedaży. Z założenia bowiem osoby opodatkowane w tej formie miały korzystać z maksymalnych uproszczeń podatkowych.

Od 1 stycznia 2001 r., zgodnie z nowym brzmieniem art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2000 r. nr 105, poz. 1107), kwota limitu, po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia, wynosi 10 000 euro w przeliczeniu na polskie złote. Wysokość tej kwoty, obowiązującej na dany rok podatkowy, będzie ogłaszał Minister Finansów w rozporządzeniu do 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy. Minister obliczy ją według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy roboczy dzień października roku poprzedzającego rok podatkowy, w zaokrągleniu do 100 zł.