Data publikacji: 30.06.2018
Wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe (cz. 2)
W pierwszej części opracowania (patrz DP nr 31) omówiliśmy tylko kilka rodzajów przychodów, tj. nagrody, profity z projektów i wynalazków, nagrody Ministra Gospodarki i odprawy pieniężne, które nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe. Druga część publikacji traktuje o kolejnych wyłączeniach z podstawy wymiaru uregulowanych rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.).
ODPRAWY, ODSZKODOWANIA, REKOMPENSATY
Omawiane świadczenia zostały określone kodeksem pracy, natomiast sposób ich obliczenia - przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (Dz.U. Nr 62, poz. 289 ze zm.).
Artykuł 471 k.p. reguluje kwestię odszkodowań wypłaconych pracownikom z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę.
W myśl powołanego artykułu, w przypadku ustalenia przez sąd pracy, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, orzec może o bezskuteczności wypowiedzenia, a w przypadku gdy rozwiązanie umowy już nastąpiło - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Wysokość odszkodowania określa sąd pracy, jednak w granicach wyznaczonych powołanym art. 47 (tj. w kwocie wynagrodzenie za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie mniej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia właściwy dla danego pracownika).