Warunek uregulowania należności przy zwrocie VAT w przypadku sezonowej produkcji rolnej

Zasadą jest, iż w przypadku wystąpienia w danym okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym powstała różnica podatku podlega rozliczeniu za następne okresy. Wyjątkiem są tu podatnicy wykonujący czynności opodatkowane, w całości lub w części, stawkami niższymi niż 22 proc., którzy mają prawo, na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, do zwrotu powstałej różnicy podatku na rachunek bankowy (pomijamy w tym miejscu podatników wykonujących wyłącznie czynności opodatkowane stawką 22 proc. jako nieistotny dla naszych rozważań). Jednak ustawodawca wprowadził w tym względzie dwa ograniczenia. Po pierwsze - według art. 21 ust. 2a ustawy kwota zwrotu różnicy podatku nie może być wyższa od kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur, z których należności zostały w całości uregulowane, oraz z dokumentów celnych, jeżeli podatek z nich wynikający został zapłacony (ograniczenie to nie dotyczy jednak przypadku, w którym wysokość zwrotu różnicy podatku jest uzasadniana nabyciem towarów i usług zaliczanych przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji). Po drugie - ze względu na art. 21 ust. 4 ustawy - zwrot ten nie może być wyższy od kwoty wynoszącej 22 proc. całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi niż podstawowa (pozostałą zaś część różnicy podatku naliczonego nad podatkiem należnym można rozliczyć za następne okresy). Przy czym w art. 21 ust. 5 ustawy przewidziano przypadki, w których nie stosuje się ograniczenia wysokości zwrotu bezpośredniego.