Praktyczne aspekty zmniejszenia obrotu w VAT

Jednocześnie należy pamiętać, że korygowanie obrotu w innych niż określone w przepisach o VAT i omówionych w dalszej części sytuacjach jest niedopuszczalne. Uwaga ta jest tym istotniejsza, że często podatnicy VAT popełniają błąd, postępując tak, jakby nie istniał zamknięty katalog sytuacji, w których możliwe jest zmniejszenie obrotu. Zapominają na przykład, że brak jest podstaw do dokonywania korekty obrotu, w sytuacji gdy podatnik nie otrzymał zapłaty za świadczoną usługę lub sprzedawany towar. Inną sytuacją, w związku z którą brak jest podstaw do zmniejszania obrotu, jest otrzymanie przez usługodawcę kary umownej lub odszkodowania w wyniku niezgodnego z umową zachowania się usługobiorcy, np. opóźnionej zapłaty za wykonaną usługę.

Według art. 15 ust. 2 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), obrót zmniejsza się o:

- kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont),

- wartość zwróconych towarów (np. w związku z ich reklamacją przez nabywcę),

- wartość zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach,

- wartość kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W praktyce przyjmuje się, że ustawodawca wyodrębnia dwa rodzaje rabatów:

- umowne (zob. definicja m.in. bonifikaty),

- obowiązkowe.

W celu przybliżenia Czytelnikom sytuacji, w których udzielenie rabatu jest obowiązujące, a w których fakultatywne - celowe jest odwołanie się do różnych uregulowań w tym zakresie.