comment
Artykuł
Data publikacji: 2018-07-01
Zwolnienie podmiotowe w 2003 r.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) zwalnia się od VAT podatników, u których wartość sprzedaży towarów - w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3 ustawy - a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyły łącznie w poprzednim roku podatkowym 10 000 euro. Jeżeli wartość sprzedaży towarów u podatników zwolnionych przekroczy kwotę 10 000 euro, zwolnienie w tym momencie traci moc. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka.
Zwolnienia od VAT określone w art. 14 ustawy, w odróżnieniu od zwolnień określonych w art. 7 ustawy, nie dotyczą konkretnych czynności, lecz podatników. Są to zwolnienia podmiotowe. Podstawowe kryteria określające możliwość korzystania ze zwolnienia to:
- wartość sprzedaży (wielkość obrotów) lub
- rodzaj formy opodatkowania podatnika.
W niniejszym opracowaniu przybliżymy tematykę zwolnień od podatku ze względu na wartość sprzedaży oraz konsekwencje utraty tego zwolnienia.
Podstawowym kryterium wyróżniającym podmioty mogące korzystać ze zwolnień podmiotowych jest wielkość sprzedaży. Ze względu na osiągniętą bądź przewidywaną wielkość sprzedaży ze zwolnienia mogą korzystać podatnicy, którzy:
1) nie przekroczyli w poprzednim roku podatkowym wartości sprzedaży wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10 000 euro, lub
2) rozpoczynają w ciągu roku wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, a przewidywana przez nich wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 10 000 euro, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży.
Pozostało 89% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
