Umowa leasingu w świetle przepisów o podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 709 Kodeksu cywilnego przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Kodeks cywilny nie dokonuje podziału leasingu na operacyjny i finansowy, podział ten jednak w dalszym ciągu funkcjonuje na gruncie przepisów o podatku dochodowym i w konsekwencji wywołuje istotny wpływ na sposób kształtowania uprawnień i obowiązków w podatku od towarów i usług.