Zwrot VAT polskiemu przedsiębiorcy za nabyte towary i usługi w krajach Unii Europejskiej

1 lipca 2001 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z 23 czerwca 2001 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz.U. Nr 67, poz. 690). Określa ono przypadki i zasady dokonywania zwrotu VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług podmiotom nie posiadającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby, miejsca zamieszkania albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Dla polskich przedsiębiorców oznacza to możliwość występowania o zwrot podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług w krajach Unii Europejskiej oraz w innych krajach, z którymi Polska podpisała umowy o stosowaniu zasady wzajemności oraz unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przedsiębiorca zarejestrowany w państwie nie będącym członkiem Unii Europejskiej (m.in. w Polsce) może stosować procedurę uprawniającą do wystąpienia o zwrot VAT, jeśli spełnia on łącznie następujące warunki:

• nie jest zarejestrowany lub nie podlega obowiązkowi rejestracji w państwie, w stosunku do którego zgłaszane jest roszczenie o zwrot,

• nie posiada w tym państwie siedziby (miejsca zamieszkania), zakładu,

• nie dokonuje dostaw na terytorium tego państwa innych niż usługi transportowe, związane z międzynarodowym przewozem towarów lub towarów w odniesieniu do których VAT jest płacony przez odbiorcę.

Należy jednak pamiętać, że procedura zwrotu znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku dokonywania zakupu towarów lub usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zasady rządzące postępowaniem w sprawie realizacji roszczenia różnią się w poszczególnych państwach członkowskich, a w każdym z tych państw obowiązuje minimalna kwota VAT, o której zwrot można wystąpić.

W celu wystąpienia z roszczeniem w sprawie zwrotu VAT zainteresowany musi dysponować kompletną dokumentacją obejmującą rachunki, na których ujawnione są następujące informacje: