comment
Artykuł
Data publikacji: 2018-07-03
Opodatkowanie usług finansowych
Usługi finansowe świadczone są przede wszystkim przez różnego rodzaju instytucje finansowe, do których należy zaliczyć banki, fundusze inwestycyjne, towarzystwa funduszy inwestycyjnych lub powierniczych, narodowe fundusze inwestycyjne, zakłady ubezpieczeń, fundusze powiernicze, towarzystwa emerytalne, fundusze emerytalne lub domy maklerskie (art. 4 § 1 pkt 7 ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).
Większość usług finansowych podlega zwolnieniu od VAT na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Zostały one wymienione w załączniku nr 2. W praktyce może się jednak pojawić problem, jakie to usługi, głównie ze względu na rozbieżności interpretacyjne w przedmiocie stosowania klasyfikacji statystycznych. Obecny tekst załącznika nr 2 posługuje się nomenklaturą statystyczną Klasyfikacji Wyrobów i Usług (KWiU). Pierwotnie ustawodawca odwoływał się do Klasyfikacji Usług (KU).KWiU zastąpiła KU w drodze obwieszczenia z 31 marca 1995 r. wydanego na podstawie art. 54 ust. 3 ustawy o VAT przez Ministra Finansów w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego (Dz.U. Nr 44, poz. 231). W ust. 2 obwieszczenia zamieszczono przepis stanowiący, że zmiana nomenklatury z KU na KWiU nie powoduje zmian wysokości opodatkowania podatkiem od towarów i usług po 31 marca 1995 r. Oznacza to, że w zakresie wymiaru VAT obowiązuje KWiU, ale gdyby z KU wynikała inna stawka lub zwolnienie, należy stosować KU. W doktrynie różnie interpretuje się kwestie stosowania klasyfikacji. Przeciwnicy stosowania KU podnoszą, że powoduje to niejasności i wprowadza podatników w błąd.
Pozostało 87% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także