Opodatkowanie umów pożyczki

Ustawa z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 86, poz. 959 ze zm.) wymienia jako jeden z przedmiotów opodatkowania umowę pożyczki. Zgodnie z definicją zawartą w art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Wobec występujących pod rządami starej ustawy z 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej przypadków obchodzenia przepisów podatkowych przez zawieranie innych umów nazwanych, zbliżonych pod względem gospodarczym do umowy pożyczki, rozszerzono zakres przedmiotowy nowej regulacji o umowę użytkowania nieprawidłowego oraz depozytu nieprawidłowego. W obecnym stanie prawnym opodatkowaniu podlegają zatem trzy rodzaje umów, których celem jest czasowe udostępnienie pieniędzy lub innych rzeczy oznaczonych co do gatunku. Jako odrębną czynność w ramach umowy spółki zakwalifikowano w ustawie umowy pożyczki zawierane między wspólnikiem a spółką. Do czynności tej stosuje się zatem przepisy dotyczące umowy spółki, a nie umowy pożyczki.