Forma przedłużenia terminu zwrotu bezpośredniego

Ustawa z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) w rozdz. 2, traktującym o opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, oraz w art. 21 ust. 1 stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 19 ust. 2 i 2a, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego - podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę podatku należnego za następne okresy. Zwrot różnicy podatku następuje przez urząd, gdy całość lub część sprzedaży towarów opodatkowana jest stawką niższą niż podstawowa, określona w art. 18 ust. 1 ustawy, tj. stawką niższą niż 22-proc. Różnica podatku podlega również zwrotowi przez urząd skarbowy, gdy całość sprzedaży towarów (świadczenia usług) jest objęta stawką 22 proc., lecz występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym z tytułu nabycia towarów i usług, które na podstawie odrębnych przepisów są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.